کد مطلب:46908
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:17
چرا در قرآن و رساله هاي عمليه براي افرادي كه غافل و فراموش كارند مجازات تعيين شده , ولي درمورد كسي كه ندانسته كاري را مي كنند چنين نيست ؟
از نظر قرآن كريم غفلت و فراموشي و نسياني كه در نتيجه بي توجهي و سهل انگاري خود انسان دررابطه با ياد خدا و قيامت و احكام الهي رخ مي دهد, از انسان سلب مسئوليت نكرده و عواقبي را به دنبال مي آورد.قرآن مي فرمايد ;(1) بچشيد عذاب خود را در برابر آن كه اين روز را فراموش
كرديد.> و مي فرمايد:
در غفلت اند و روي گردانند.> پس گرچه فراموشي و نسيان امر اختياري نيستند ; ولي وقتي فراموشي و غفلت از يادخدا به جهت پرشدن دل ها از محبت دنيا حصول اين محبت و دل بستگي به مال و منال دنيا اختياري است به وجودبيايد مجازات داشتنش محذوري ندارد.
از نظر فقهي هم سهو و نسيان هيچ كدام در تمام موارد حكم يكساني ندارد, مثلا اگر انسان بعد از نماز متوجه شودكه حمد و سوره را فراموش كرده نمازش درست است ولي اگر يكي از اركان نماز انجام نگرفته باشد نماز باطل است >و اگر غسل جنابت فراموش شود, نماز و روزه قضا دارد, اما اگر خانمي غسل حيض را فراموش كند روزه هايي كه گرفته قضا ندارد و صحيح است . (2)و هر يك از اين احكام تابع دليلي است كه از شارع مقدس رسيده است .
(پـاورقي 1 ـ سجده (32 آيهء 14
(پـاورقي 2 ـ توضيح المسائل مراجع , ج 1 مسئله 1622و 1641
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.